วันเสาร์ที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2555

นักดูนก...มือใหม่หัดส่อง...ที่น้ำตกชันตาเถรและอ่างเก็บน้ำบางพระ

     ผมเป็นอีกคนหนึ่งครับ...ที่มักค้นหากิจกรรมใหม่ๆทำ ในยามที่ตัวเองมีเวลาว่าง กิจกรรมหลายๆอย่างผ่านเข้ามาในชีวิตของผมตลอดเวลา...ไม่ว่าจะเป็นการตกปลา,การส่องพระ หรือแม้การออกกำลังกายโดยการปั่นจักรยาน ฯลฯ ถ้าถามว่าผมชอบกิจกรรมที่ผมทำบ้างหรือเปล่า...ผมก็จะตอบว่าผมชอบทุกกิจกรรมที่ผมทำครับ...แต่ด้วยในบางกิจกรรมมันเบียดบังเวลาในการดำเนินชีวิตของเราในปัจจุบัน หรือในบางกิจกรรมมันกระทบต่อความรู้สึกของคนในครอบครัว เราก็ต้องเพลาๆลงบ้างครับ...อย่างการตกปลานี้ผมเลิกไปเลย จากที่เมื่อก่อนจะบ้าตกปลามาก วันไหน...เป็นวันหยุด...เช้าตรู่ต้องหาเรื่องออกไปกลางทะเลเพื่อตกปลา...บางวันปลาไม่กินเหยื่อ ก็นั่งเคว้งคว้าง อยู่กลางทะเล ส่วนการส่องพระปัจจุบัน ก็ส่องอยู่ครับ แต่วงการพระเครื่อง เสือ สิงห์  กระทิง แรด เยอะมากครับ แต่ละคนเขี้ยวลากดิน ถ้าไม่แน่จริงหรือรู้จริงควรอยู่ห่างๆซะดีกว่า ไม่งั้นอาจจะเสียคนเอาง่ายๆ...ส่วนการปั่นจักรยานถ้ามีเวลาก็จะไปครับ เป็นการออกกำลังกาย...
แต่มีกิจกรรมใหม่...ที่กำลังจะถูกนำมาบรรจุ ไว้ในการดำเนินชีวิตของผม ก็คือการ ส่องนก หรือดูนก ครับ
เรื่องของ นก ผมมีความสนใจมานานแล้วหล่ะครับผมตั้งท่าจะเป็น นักดูนก ตั้งแต่ปี คศ.2002 โน้นแหน่ะครับ ก็ 10 ปีมาแล้วหล่ะ...ก็เมื่อผมลองเอาหนังสือดูนกที่ผมซื้อไว้และได้เปิดดูวันที่ ที่ผมจดไว้ด้านใน ของวันที่ซื้อหนังสือสองเล่มนี้ จึงรู้ว่าเราซื้อจะเอามาศึกษาเรื่องนก นานแล้วเหมือนกัน...

                                            หนังสือดูนกและศึกษาเรื่องนกซื้อเมื่อปี 2002

แล้วกิจกรรมดูนกของผมโดนพับไว้ตั้งแต่ตอนไหน...พอผมลองนึกย้อนกลับไป...คงเป็นเพราะว่าตอนนั้นลูกของผมสองคนยังเล็ก...และช่วงนั้นยังชอบกิจกรรม ส่องพระ,ตกปลา ฯลฯ มากกว่า

อีกเหตุผลหนึ่งคือ...อุปกรณ์ดูนก แต่ละอย่างค่อนข้างแพง กำลังเงินของเราและครอบครัวคงไม่สามารถที่จะไปซื้ออุปกรณ์เหล่านั้นได้...เพราะเป็นช่วงที่สร้างฐานะ สร้างครอบครัว...

วันนี้...ผมเข้ามาอยู่ในบ้านหลังใหญ่คือบ้าน...Ok Nation ผมเห็นบล๊อกเกอร์หลายท่านออกทริปดูนก ถ่ายภาพนกสวย เล่าเรื่องนกที่อยู่ตามป่าเขาลำเนาไพรให้ฟัง ไม่จะเป็น พี่ BlueHill พี่ ศุภฤกษ์   พี่ สำรวจฟ้า   และพี่ plains-wanderer  ซึ่งพี่ๆ เหล่านี้ได้จุดประกายให้ผมอีกครั้ง ในการอยากที่จะศึกษาเรื่องราวของนก และอยากจะออกไปสัมผัสความงามของนกเมื่ออยู่ในป่า  หรือตามหนอง คลอง บึง...


                               ภาพเก่าเมื่อครั้ง "ชายสามหยด" ดูนกที่ บึงบอระเพ็ด


เมื่อวาน...ผมเลยชวน ศรีภรรยา ไปดูนก ที่อ่างเก็บน้ำบางพระ ที่พี่ๆ นักดูนก ใน Ok Nation Blog แนะนำ ผมขับรถจากบ้านไม่ถึง 30 นาที ก็ถึงแล้ว...แต่ผมลองแวะขึ้นไปเดินเที่ยวป่า ที่น้ำตกชันตาเถร ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากอ่างเก็บน้ำบางพระมากนักเผื่อจะมีนกดูบ้าง...



                            บนน้ำตกชันตาเถร มีเส้นทางศึกษาธรรมชาติ ด้วยครับ


จากภาพที่ถ่ายจะเห็นเวลาที่ผม ไปเดินบนเขาที่มุ่งสู่น้ำตก ชันตาเถร ซึ่ง นักดูนกจะทราบว่าช่วงเวลาดังกล่าวนก  นกจะออกมาปรากฎตัวน้อยมาก แต่ตามเส้นทางก็ได้ยินเสียงนกร้องเช่นกัน มองดูแล้วจะอยู่สูงมาก และบางตัวอยู่ในป่าลึกเข้าไปอีก ก็เลยเดินชมธรรมชาติ ตามเส้นทางไปสู่ น้ำตกระยะทางก็ประมาณ 2-3 กิโลเมตร


















ผมเดินตามถนนที่มุ่งสู่น้ำตก สายตาสอดส่ายมองหานก เผื่อจะเจอสักตัว หูเงี่ยฟังสรรพสำเนียงต่างๆที่อยู่ตามแนวป่า...เขาเขียว  ผมว่ามันเป็นบททดสอบสมาธิ ความอดทน พละกำลัง ทั้งของตัวผมเองและภรรยา สำหรับกิจกรรมใหม่ที่จะต้องเผชิญในวันข้างหน้าเลยก็ว่าได้นะ
           การเฝ้ารอ นกสักตัว ที่จะมาให้ได้ยลโฉม ก็เปรียบเสมือน การรอปลามากินเยื่อนั่นเอง
           การเปลี่ยนจากกล้องส่องพระ มาเป็นกล้องส่องนก การส่องพระผมว่ามันทำให้เกิดกิเลสมากกว่านะ ส่วนการส่องนก ก็ทำให้เกิดกิเลสเช่นกันคืออยากจะเห็นนกชนิดนั้น ชนิดนี้ ก็เลยจะเห็นนักส่องเสาะหาดูนกไปเรื่อยๆ แต่ไม่ใช่กิเลสที่อยากได้มาเป็นของตัวเองเหมือนกับการส่องพระ แต่เป็นกิเลสที่อยากจะพบเจอกับความงามตามธรรมชาติของนก จากการได้บันทึก ไม่ว่าด้วยการวาด หรือบันทึกด้วยภาพล้วนแต่ทำให้นักดูนกมีความสุขและประทับใจ









                                           ถ่ายนกไม่ได้ ขอถ่ายภรรยาก่อนก็แล้วกัน










   ผมเดินหาดูนก ส่องนกครั้งแรก ที่น้ำตกชันตาเถร  แต่ไม่พบนก ถึงจะพบก็ไม่สามารถที่จะถ่ายเก็บภาพได้ ก็ได้แต่ส่องกล้องสองตาดู นอกนั้นก็เก็บภาพ ดอก ไม้ผีเสื้อ แมงมุม ฯลฯ ไปตามเรื่อง ถามว่าสิ่งเหล่านี้ทำให้ผมท้อและอยากจะล้มเลิก การดูนกมั๊ย  ผมตอบได้เลยว่าไม่มีทาง แค่ผมได้เดินอยู่ในป่าผมก็รู้สึกว่ามีความสุขแล้วครับ










ผมได้ยินเสียงนกแปลก อยู่บริเวณ ป่าลึก และ ต้นไม้ใหญ่ กล้องสองตาสอดส่ายตามเสียงแต่ไม่พบตัว...อย่าว่าแต่กล้องสองตาเลย ถ้าเจอนก กล้องถ่ายรูปของผมคงจะถ่ายรูปนกไม่ได้ถ้าอยู่ในระยะไกล เพราะความจำกัดของเลนส์...เลยเอารูปแมงมุม มาฝากก่อนก็แล้วกันครับ




                                                                  แมงมุมป่าเขาเขียว

การเดิน ชมป่าของผม และภรรยา บนน้ำตกชันตาเถร  ที่มีอากาศที่ร้อนอบอ้าว เสื้อผ้าชุ่มไปด้วยเหงื่อ แต่ระบบหายใจ จะดีมาก เพราะป่าเต็มไปด้วยอ๊อกซิเจน ทริปนี้ผมได้เดินป่าด้วย และได้ดูนกด้วย ในบริเวณอ่างเก็บน้ำ บางพระที่อยู่ ไม่ไกลจากน้ำตกนัก ผมลงมาจากน้ำตก และ เดินทางไปดูนกต่อที่อ่างเก็บน้ำบางพระ




                                                รังนกกระจาบ ริมอ่างเก็บน้ำบางพระ


ผมจอดรถบริเวณ ขอบอ่าง และ เดินลงมาตามทางที่เป็น ป่าละเมาะริมชายน้ำ มองเห็นนกกระจาบทำรัง บนต้นยูคาลิปตัน เต็มไปหมด นึกถึง Entry ที่ผ่านมาที่มีคนใจร้ายจับนกกระจาบเหล่านี้ไปขาย ให้คนปล่อยตามวัด http://www.oknation.net/blog/chartsiam/2012/08/02/entry-1

เดินมาสักพัก จะเจอกลุ่มนก ปากห่าง เกาะตามต้นไม้เต็มไปหมด


                                                                                  นกปากห่าง


บรรยากาศริมขอบอ่างเก็บน้ำบางพระดีมากๆครับ กล้องผมไม่สามารถ ถ่ายภาพนก ในระยะใกล้ๆ ก็เอาวิว อ่างเก็บน้ำมาฝากก่อนก็แล้วกันครับ
















                                                 บรรยากาศริมขอบอ่างเก็บน้ำบางพระ


ผมเห็นนกบริเวณริมชาย น้ำและป่าละเมาะ เยอะมาก แต่ไม่สามารถเข้าไปถ่ายภาพใกล้ๆได้ ได้แต่ยืนถ่ายไกลๆ พอเดินเข้าไปใกล็นกก็บินพรึบหนีไปทันที



                            นกยอดข้าวหางแพนหัวแดง มารอร้องต้อนรับมือใหม่หัดดูนก





                                                                        นกอีเสือหัวดำ


ยังดีที่ยังได้ถ่ายนก อีเสือหัวดำ ก่อนกลับ ไปขายของถึงจะไกลไปหน่อย แต่ทริปนี้ก็ทำให้ความประทับใจไม่น้อยสำหรับ นักดูนกมือใหม่ 
คลิปน้ำตก ชันตาเถร และอ่างเก็บน้ำบางพระ








ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น