วันอาทิตย์ที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

เกือบเป็นเรื่อง หมา หมา...ที่ตลาดนัดจตุจักร ตลาดดังระดับเอเชีย

      ตลาดนัด...จตุจักร ผมว่าไม่มีใครที่ไม่รู้จักตลาดนัดที่มีชื่อดังกระฉ่อนระดับประเทศ หรือ จะว่าไปแล้วเป็นระดับเอเชียเลยก็ว่าได้นะครับ...เมื่อตอนผมรุ่นๆ (ตอนนี้ก็รุ่นอยู่นะครับ แฮะ...แฮะ...) สมัยเมื่อที่เรียนอยู่รามคำแหง ถ้าว่างเว้นจากการเรียนเมื่อไหร่เป็นต้องได้แว๊ป...ไม่เที่ยวที่ตลาดนัดจตุจักรครับ สินค้าที่ไปเดินซื้อเมื่อก่อนนั้น ส่วนมากจะเป็นกางเกงยีนส์ มือสองครับ หรือไม่ก็เสื้อยืดมือสอง ที่ทอทั้งตัว ไม่มีตะเข็บข้าง ถ้าซื้อก็จะดูยี่ห้อหน่อยครับ...อูย...ใส่ไปเถอะทนจริงๆ และก็ใส่สบายเนื้อผ้าก็ต้องดูเป็นนะครับว่าเป็น Cotton 100% แล้วผ้าเบอร์อะไร ที่นิยมก็มี Cotton 32 ,Coton 40   ที่ใส่สบายหน่อย ลวดลายก็ต้องดู Art เท่ห์ๆ ต้องเป็นลายที่หายาก หนึ่งเดียวในร้าน หรือในประเทศก็ว่าได้ครับ...เด็กรามฯ สมัยก่อนส่วนมากเลยนะครับชอบใส่เสื้อผ้ามือสอง เพื่อนผมตอนเรียนรามฯคนใต้จะเยอะครับ(แต่ไม่มีไอ้แกนนำเลวที่คนใต้ไม่คบอยู่ด้วยนะครับ)...การแต่งตัวแบบเก๋าๆ เพื่อชีวิต ดูเซอร์ๆ ผมว่านี้ต้องมาจากคนใต้เลย.. แต่ถ้าเป็นแบบ  บูติก ใส่กางเกงสแล็ค เสื้อลินิน ต้อง  เป็นพวกที่ชอบแนว คีรีบูน ,ซิกเซ้นท์ ,ฟรีเบิร์ท หรือแม็คอินทอช หน่ะครับ...แต่สมัยนั้นผมก็เคยแอบมาแต่ง เป็น บูติก บ้างเหมือนกัน เพราะสาวแนว บูติก สวยๆเยอะ เลยต้องแต่งให้เป็นพวกเดียวกัน (สาวๆจะได้มอง...อิ...อิ)
     ที่เกริ่น...ซะยาวก็เพราะผมเห็นว่า...ตลาดนัด...จตุจักร...เป็นตลาดที่นำแฟชั่นทุกยุคทุกสมัยจริงๆครับ...ไม่เชื่อลองเปิดนิตยสารวัยรุ่น ปัจจุบันดูก็ได้ครับ เขาถ่ายจาก ตลาดนัดจตุจักร ทั้งนั้น ผมเป็นพ่อค้าผมรู้ดีครับ พวกแฟชั่นตามสยามสแควร์,ประตูน้ำ หรือแม้แต่ แพลทธินั่ม เสื้อผ้าและร้านต้นแบบยังอยู่ที่ จตุจักร เลยครับ...


                                                                  หอนาฬิกา ตลาดนัดจตุจักร

      ไม่น่าเชื่อครับว่า...ตลาดนัดจตุจักร...จะเกี่ยวพันกับผมตั้งแต่สมัยเรียนหนังสือจนถึงปัจุบัน...ไปเดิน จตุจักร แรกๆนี้เดินไม่ถูกครับ หลงตลอด เดินแบบมั่วๆ ไปเรื่อย...
      วันนี้ผมมีโอกาส...ไปซื้อของที่ตลาดนัดจตุจักร อีกครั้งครับ หลังจากที่ไม่ได้ไปตั้งหลายเดือน...ส่วนมากช่วงหลัง จะให้ส่งทางรถทัวร์ให้ครับแล้วยอดเท่าไหร่ ก็โอนตังค์ให้ ห่างหายนานมาก(จนคู่ค้าที่ตลาดทักว่าผมแก่ไปเยอะเลย...)








                                                                            ร้านคู่ค้า The Guard


             พอผมไปถึง ตลาดนัดจตุจักร ผมตรงดิ่งไปยังร้านคู่ค้าก่อนเลยครับ คือร้านที่ผมเอา เสื้อผ้าแบร์นดนี้ไปขายอ่ะครับ คือร้าน The Guard  เลือกสี เลือกลาย เลือกไซด์จนเป็นที่พอใจ...มองนาฬิกาเวลาพอมีเหลือ ไปเดินเที่ยวดีกว่าครับ...ตลาดนัดจตุจักร...กว้างใหญ่ไพศาล มีหลายโครงการ หลายตรอกซอกซอย ถ้าใครไม่เคยไปก็ให้เดินไปเอาแผนที่...ตลาดฯ ที่หน่วยประชาสัมพันธิ์ก่อนนะครับ เดี๋ยวจะเดินมั่ว ของที่จะไปซื้อก็เลยหาไม่เจอกัน...





     โซนที่ผมไปเดินซื้อเสื้อผ้า คือโซนแฟชั่นครับ โซนนี้จะเปิดตั้งแต่ 5 ทุ่ม เที่ยงคืนโน้นแหนะครับ...พ่อค้าแม่ค้าจากต่างจังหวัดทั่วสารทิศ จะมารอซื้อเสื้อผ้าแนวแฟชั่นไปขาย ตามตลาดในจังหวัดของตัวเอง  เมื่อก่อนตอนที่ผมขายเสื้อผ้าแฟชั่น... ขายของเสร็จ 5 ทุ่ม เที่ยงคืนจาก ศรีราชา ก็ต้องขับรถมารอซื้อ เสื้อผ้าดึกๆ ดื่นๆ เหมือนกัน...กลัวร้านตัวเองจะไม่มีเสื้อผ้าสวยๆขาย ต้องมาแย่งกับแม่ค้าผู้หญิง บางครั้งกลับไปไม่ค่อยได้ของที่ต้องการหรอกครับแย่งสู้ผู้หญิงไม่ได้ ...ตอนหลังเลยเปลียนมาขายแนวลุยๆดีกว่า ใส่ได้ตลอดการ ไม่มีตกยุคหรือล้าสมัย...














 
    ผมเดินซอกแซกตามตรอกซอกซอยต่างๆ ในตลาดนัดจตุจักร อย่างเพลิดเพลิน ทั้งโซน ของฝาก ของที่ระลึก แต่วันนี้ ผมไม่ได้ไปเดินโซนสัตว์ เลี้ยงคือ ตลาดนัดซันเดย์ ที่จะขายสัตว์เลี้ยงจำนวนมากทั้งนก ปลา สุนัข กระต่ายฯลฯ เมื่อก่อนที่โซนนี้จะมีแอบเอาสัตว์ป่า เข้ามาขายด้วยผมไม่ทราบว่าปัจจุบันยังมีบ้างหรือเปล่า...
ผมชอบที่จะเข้าไปเดินที่โซนของตกแต่งบ้านครับ และ ดูงานศิลปะ เพราะอนาคตอันใกล้นี้จะเปิดร้านกาแฟ ก็เลยไปดูแนวตกแต่งร้านไว้ ที่ ตลาดนัดจตุจักร ถ้าเราเดินดูเรื่อยๆให้ทั่วก็จะเห็นไอเดียวการตกแต่งร้านเก๋ๆ เท่ห์ๆ ครับ...
















                             ผมเดินชมโซนงานศิลปะ และ แกลอรี่ ต่างๆอย่างเพลิดเพลินครับ


    ถ้าจะเดินให้ทั่ว ตลาดนัดจตุจักร ผมว่าต้องใช้เวลาอย่างน้อย 2 วันเชียวหล่ะครับถึงจะเดินให้ทั่วได้ แค่นี้ก็เมื่อยขาแล้วหล่ะครับ...แต่ก็เพลิดเพลินดี สายหน่อยถ้าเป็นวันเสาร์อาทิตย์ คนจะเยอะมากครับ พอดีผมมาเช้าหน่อยเลยเดินแบบสบาย สบายครับ....


                                                                ร้านเครื่องหนังครับ







                                                                           ดีเจเปิดแผ่น





                            ร้านนี้จัดได้เท่ห์มากครับ ชาวต่างชาตินั่งดื่ม นั่งกิน เต็มเลยครับ







        ช่วงที่เดินจะกลับไปที่จอดรถ เจอน้องหมาน่ารักดีครับ เลยเอามาฝาก พี่ Bg  ดงละคอน ครับ แต่ผมลืมสังเกตุเห็นป้ายที่เขาติดไว้ครับว่า ห้ามถ่ายภาพ  ผมถ่ายภาพแรก ภาพที่สอง ก็ได้ยินเจ้าของร้านขายสุนัขพูดแว่วๆ ว่า  "No Photo" (เขาคงคิดว่าผมเป็นคนต่างชาติครับ...คือพวกญี่ปุ่น อะไรทำนองนี้แหละครับ) แต่ผมได้ยินไม่ถนัด นึกว่าเขาคุยกันครับ เลยถ่ายภาพที่ 3 จ่อกล้องไปที่หน้าเจ้าตัวเล็กนี้เลย ผมได้ยินเจ้าของร้านที่เป็นผู้หญิง พูดกลับคนที่เป็นผู้ชายว่า "มันไม่ได้ยิน" ผมซึ่งกำลังยิ้มอย่างมีความสุขกับลูกหมาและจะกำลังเดินไปจ่อถ่ายอีกตัวก็โดนเจ้าของร้านคนผู้ชายตะคอกใส่ผมว่า "ไอ้เหี้....มึงพูดไม่รู้เรื่องรึไง ว่า  No Photo... No Photo..." ผมอึ่งและงงในบัดดล...ผมเลยพูดขึ้นว่า 
"ขอโทษครับพี่...ผมนึกว่าพี่สองคนคุยกัน เห็นพูดภาษา อังกฤษ...ถ่ายภาพไม่ได้เหรอครับ ลูกหมานี่..."
 เจ้าของร้านผู้หญิงทำหน้า งง!...และยิ้ม  
"อ่าว...เป็นคนไทยเหรอ...นึกว่าคนต่างชาติ" 
"ครับ...คนไทย...ทำไมถึงถ่ายภาพไม่ได้ครับ กลัวว่าผมจะก๊อปปี้ ลูกหมาพี่เหรอ...และทำไมต้องด่าถึงขนาดนี้ด้วย...ถึงเป็นคนต่างชาติก็เถอะก็ไม่สมควรด่า ที่ผมถ่ายภาพหมาพี่ ก็เพราะเห็นมันน่ารัก จะเอาภาพไปโชว์ ให้เพื่อนๆในเน็ตดู...ผมว่าดีซะอีกเผื่อเพื่อนๆผมอยากจะซื้อลูกหมาพี่และถามว่าร้านพี่อยู่ตรงไหน โซนไหน ผมจะได้บอกมาซื้อได้..."  
   เจ้าของร้านที่เป็นผู้ชายก้มหน้าก้มตาแปรงขนหมา งุดงุด ไม่กล้าสบตาผม...ผมว่าเขาอีก สอง สามประโยคแล้วก็เดินจากไป ก็ดีนะครับที่เขาก็ไม่โต้แย้งอะไร... 


เกือบเป็นเรื่องแล้วไหมหล่ะ ...แฮะ...แฮะ...มาคุยให้แฟนที่เดินนำหน้ามาก่อนฟัง นึกแล้วก็ขำดีเหมือนกันที่ เจ้าของร้านขายหมา...ตาถึง มองเป็นชาวญี่ปุ่น ทั้งๆที่ มาจากแดนอีสานบ้านเฮาแท้ๆ










ผมจอดรถอยู่ตลาดฝั่ง ตรงกันข้ามกับ JJ Mall ครับ บริเวณนี้ จะมีขายตอไม้ และกล้วยไม้ป่าครับ ผมไม่แน่ใจครับว่า กล้วยไม้ป่าที่ขาย ผิดกฎหมายหรือเปล่า แต่พอผมถ่ายรูป ก็เห็นคนขายเหล่ๆ เหมือนกัน ...กลับดีกว่าเดี๋ยวเป็นเรื่องอีก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น