กับทะเลหมอกที่แสนสวยงาม...และภาพดอกไม้ ฤดูหนาวที่บานสะพรั่ง
ชูดอกรับแสงตะวันยามเช้า...บนขุนเขาที่สวยงามในภาคเหนือ...
ในวันหยุดยาวที่จะมีวันหยุดพร้อมๆ กันมากที่สุดของสมาชิกในครอบครัวของผมก็คือ ปลายเดือนธันวาคม ของทุกปี ...และในทุกปี เราจะมีโปรแกรมไปท่องเที่ยว เพื่อจะชาร์ตไฟให้กับตัวเอง เพื่อให้มีพลังในการทำงานในปีต่อไปที่กำลังจะมาเยือน...
ย้อนกลับไปเมื่อสามปีที่แล้ว...จากการโปรโมท และ ดูภาพในอินเตอร์เน็ตในขณะนั้น สมาชิกในครอบครัวผมที่มีกันอยู่ 4 คน พ่อ แม่ ลูก ลงมติเป็นเอกฉันท์ว่า จะประเยือน "ปาย" อีกครั้งหลังจากที่เราเคยไปกันมาแล้วครั้งหนึ่ง...
แต่ปีนี้พิเศษหน่อย...ที่ผมวางโปรแกรมเที่ยวลัดเลาะขึ้นไปเรื่อยๆ เริ่มตั่งแต่ พิษณุโลก น่าน จนถึง ปาย และแม่ฮ่องสอนต่อไป เพราะคำนวณจากวันหยุดของแต่ละคนแล้วเที่ยวล่องได้หลายวัน...
การไปเที่ยวทุกครั้งของผมและครอบครัว จะมีครอบครัวของพี่ชายภรรยา ติดตามไปเที่ยวด้วยกันแทบทุกครั้ง เราจะขับรถตามกันไป ผมไปไหน เขาไปด้วย ผมจอดไหนเขาจอดด้วย และผมจะนอนที่ไหนครอบครัวเขาก็ลุยด้วย การท่องเที่ยวของผมและครอบครัวจะไม่มีการจองที่พักล่วงหน้า ค่ำที่ไหนกางเต้นท์นอนที่นั่น...เรื่องอาหารการกิน พวกเราจะซื้ออาหารทะเล ของสดแช่ใส่รังโฟมอัดด้วยน้ำแข็งแห้ง เตาถ่านเตาแก๊สพร้อมสรรพ เครื่องครัว จัดเตรียมเต็มที่...เพราะทริปการท่องเที่ยวของผม เด็กๆจะไปกันหลายคน ครั้นจะเข้าป่า หรือเดินป่า เด็กๆคงไม่เอาด้วยและไม่สนุก ก็เลยท่องเที่ยวแบบชาวบ้าน ชาวบ้าน...แต่ในใจผมส่วนตัวแล้วอยากจะท่องเที่ยวตามป่าเขาลำเนาไพร ชมนก ชมไม้(แต่ไม่ล่าสัตว์) แบบ รพินทร์ ไพรวัน พระเอกเรื่อง "เพชรพระอุมา" นวนิยายที่ผมอ่านแล้วอ่านอีก อ่านกี่ครั้ง ก็ซึมซับกลิ่น ป่า เขาลำเนาไพร ได้ทุกครั้งเช่นกัน...
ผมขับรถผ่านขุนเขาสลับซับซ้อน และผ่านหลายร้อยหลายพันโค้ง... หลังจากที่คืนแรกเราเข้าไปพักที่ "ดอยเสมอดาว" จ.น่าน บริเวณผาชู้ ที่แรกตั้งใจจะพักที่หัวสิงห์ แต่เพราะผู้คนแออัดยัดเยียดเหลือเกิน กางเต้นท์กันเต็มไปหมด... แต่วันนี้ผมขับรถข้ามน้ำ ข้ามขุนเขาจากจังหวัดน่านเพื่อจะไปยังที่พักคืนที่ สองคือ "อุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดัง"
จากน่าน ดอยเสมอดาว จนถึงอำเภอแม่แตง (แยกตลาดแม่มาลัย) ก็เล่นเอา ซะ... บ่ายสองโมงกว่าๆ พักทานข้าวแล้วเดินทางต่อทันที ตามทางหลวงหมายเลข 1095 เป็นเส้นทางที่มุ่งสู่อำเภอปาย ผมขับผ่านโค้งเรื่อยๆจนมาถึง กิโลเมตรที่ 65-66 ก็จะพบกับทางแยกขึ้นไปยังที่ทำการอุทยานห้วยน้ำดัง วันนั้นเราโชคดีมากครับที่ขึ้นไปถึง ห้วยน้ำดังได้เร็วแต่ก็ทุลักทุเลน่าดู เพราะทางขึ้นรถเริ่มจะติดมากแล้ว คืนนี้ถ้าขึ้นช้าคงไม่มีที่กางเต้นท์ครับ...พอขึ้นไปถึงอุทยานบริเวณลานกางเต้นท์ มีว่าอยู่เยอะแต่กางไม่ได้ซะอีก เพราะมีคนโทรมาจองล่วงหน้าซะแล้ว...
แต่อย่างไรก็ได้จุดกางเต้นท์...แต่ต้องขนของลงเนินไปไกลหน่อย...ก็ยังดีครับที่มีที่กาง...ผมบอก
ลูกๆ และหลายคนให้ทยอยไปอาบน้ำ ยังที่ทำการของอุทยาน ถ้าชักช้ากว่านี้ต้องรอคิวกันยาวเหยียด และอากาศก็เริ่มจะเย็นลงทุกขณะ...ที่ยังไม่อาบน้ำก็ทำกับข้าวหุงหาอาหารกันไป ท่ามกลางฉากหลังเป็นพระอาทิศที่กำลังตกลงสู่เทือกเขาด้านหน้า...มันเป็นภาพที่สวยงามเหลือเกินครับ
ลูกๆ อาบน้ำกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว...พวกเรารวมกลุ่มตั้งวงรับประทานอาหารทะเล ท่ามกลางขุนเขา ห้วยน้ำดัง กลิ่นปลาหมึกย่าง กุ้งเผา หอมตลบอบอวล โชยไปเตะจมูก กลุ่มอื่นๆที่กางเต้นท์ใกล้บริเวณเดียวกัน นั่งจิบเบียร์ Hieneken เย็นเจี๊ยบ ที่ซื้อแช่ใส่ลังมาตั้งแต่อยู่พัทยา...ชมพระอาทิตย์กำลังจะลาลับ ลงสู่ยอดขุนเขา ที่ตั่งตะหง่านอยู่ด้านหน้า มันช่างเป็นภาพที่สวยงามและมีความสุขเสียจริงๆ
ครับ
อากาศเริ่มจะเย็นลง...ลมหนาวพัดกรรโชกอย่างแรง บริเวณหุบเขาด้านล่าง ต้นสนสองใบโอนเอนไปมาตามแรงลม ลูกๆเริ่มไปหยิบอุปกรณ์ป้องกันความหนาวเย็นที่จะมาเยือนในค่ำคืนนี้...
กลุ่มคนที่จองบริเวณกลางเต้นท์ไว้เริ่มทยอยขึ้นมาและหนาตาขึ้นเรื่อย...บางกลุ่มเริ่มเมาได้ที่ ส่งเสียงดังมาแต่ไกล บางกลุ่มหิ้วกีต้าร์มาตั้งวงเล่นอยู่หน้าเต้นท์ ส่งเสียงดังอย่างไม่เกรงใจใคร (ช่างไม่รู้กฎการพักที่อุทยานกันซะเลย) แล้วคืนนี้พวกเราจะนอนกันหลับหรือเปล่าเนี้ย...
อากาศเย็นยะเยือก...นั่งกินลมนอกเต้นท์อย่างนี้มีหวังหนาวตายแน่ๆ กลุ่มของพวกผมนั่งคุยนั่งเล่นกับเด็กสักพัก ก็เข้าเต้นท์นอน ปล่อย ให้กลุ่มที่ไม่ไกลนักร้องลำทำเพลงทำนองคนขี้เมาขับกล่อม จนพวกเขาทนหนาวไม่ไหวดึกมากก็เข้านอนไปเอง...การนอนที่มีการกางเต้นท์ใกล้ๆกัน เบียดๆกันต้องทำใจ เพราะบางคน กรนเสียงดังมาก ถ้าเปรียบเทียบแล้วก็ ว่า ฮ. ลงแน่ๆคืนนั้น...
เช้าที่ห้วยน้ำดังช่างสดใส...และสดชื้นซะเหลือเกิน อากาศตอนเช้ายังหนาวเหน็บ ...มองไปที่ลูกและภรรยา ยังไม่มีทีถ้าว่าจะตื่นไปชมพระอาทิตย์ขึ้น...มองไปยังเต้นท์พี่ชายภรรยาก็เงียบ ผมเลยคว้ากล้องเดินไปล้างหน้าแปลงฟัน...แล้วเดินเที่ยวคนเดียวไปเรื่อย...หลายคนเขาตื้นขึ้นมาชมพระอาทิตย์ขึ้นที่จุดชมวิวดอยกิ้วลม สายหมอก และยังไปชมทะเลหมอกอีกด้วย
ทะเลหมอกวันนี้มีน้อยมาก เพราะลมที่พัดแรงเมื่อคืนนี้...แต่ก็ประทับใจในความสวยงาม ณ ห้วยน้ำดัง ไปปลุกลูก ปลุกภรรยา เก็บเต้นท์ เดินทางกันต่อดีกว่า คืนนี้เราต้องไปพักที่ "ปาย" ถ้าช้ากว่านี้ คนคงเยอะแน่ๆ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น