สุดปลื้ม...เมื่อผมทราบข่าวว่าเพื่อน...ทำพระกระยาหารถวาย"พระเจ้าอยู่หัว"

      "เธอ...เพื่อนเธอดังใหญ่แล้ว..." ภรรยาของผมเดินเข้ามาหาพร้อมกับยื่น นิตยสารฉบับหนึ่งให้ผมดู...พร้อมกับเปิดหน้าที่ต้องการจะให้ผมดูเสร็จสรรพ..."อ่าว...นี่มันรูปไอ้รา...นี่"ผมอุทานขึ้น เมื่อเห็นรูปเพื่อนผมในชุดเชฟสีขาวสะอาด สะอ้าน หน้าตาหล่อเหลา วัชรา กำแหงหาญพานิช หรือ ไอ้รา ที่ผมและกลุ่มเพื่อนเรียกกันจนชินปากในสมัยที่เรียนมัธยมปลายหรือเมื่อเรามีโอกาสพบปะสังสรรค์กัน แต่เพื่อนผมคนนี้เขาก็มีชื่อเล่นนะครับคือชื่อ "เอ"แต่ผมและเพื่อนไม่ค่อยเรียกกัน จะคุ้นกับ วัชรา หรือ ไอ้รา มากกว่า..."นี่เธอ...ไม่เห็นจะแปลกเลย...ก็ไอ้รา มันเป็นเชฟ ที่กรุงเทพฯ ไปแข่งขันทำอาหารได้รางวัลมากมาย อีกอย่างมันรูปหล่อด้วย ก็ต้องมีคนไปสัมภาษณ์มันเป็นเรื่องธรรมดา..."ผมพูดขึ้นในขณะที่เหลียวมองรูปเพื่อนอีกครั้งแล้วก็วางนิตยสาร ฉบับนั้นลง..."เธออ่านดูบทสัมภาษณ์...ของวัชรา หรือยัง...วัชรา เขาทำพระกระยาหารถวาย"ในหลวง"ที่โรงพยาบาลศิริราชด้วยนะ..."  "เฮ้ย...จริงๆเรอะ...ไม่อยากจะเชื่อ" ...ผมอุทานอย่างตกใจ พร้อมกับขนลุกเกรียว...รีบหยิบ นิตยสารเล่มนั้นขึ้นมาอ่านอย่างละเอียดอีกครั้ง...
      จริงๆ ด้วยครับ...เพื่อนผมทำพระกระยาหารถวาย"พระเจ้าอยู่หัว"จริงๆด้วย ผมอ่านไปเรื่อยๆ วัชรา อธิบายในบทสัมภาษณ์ว่า..."พระเจ้าอยู่หัว"ท่าน ทรงชอบเสวยพระกระยาหารแบบไหน? อย่างไร? ผมอ่านไปซาบซึ้งไป และในใจก็คิดว่า เพื่อนเราช่างมีบุญซะเหลือเกิน...

    และในบทสัมภาษณ์นั้นเพื่อนผมคนนี้ ยังมีโอกาสได้รับเชิญ ไปเป็นแม่งานถึงประเทศ "ภูฏาน"ซึ่งเป็นงานที่ยิ่งใหญ่ระดับประเทศเลยทีเดียว...

เพื่อนผมคนนี้ยังเคยทำหนังสือประมวลภาพ การแข่งขันการทำอาหารระดับมืออาชีพประจำปี 2551 ด้วยครับ (ขอขอบคุณภาพหนังสือ จากเว็ปไซด์ครับ)
          จริง...จริง...แล้วผมกับ ไอ้รา หรือ วัชรา หรือปัจจุบัน เขาเรียก เชฟเอ มีอะไร ต่อมิอะไรที่จะเล่าอย่างมากมาย ตั้งแต่สมัยเรียนด้วยกันจนจบ  แต่ไม่เล่าดี กว่า...ปัจจุบัน เพื่อนผมคนนี้เป็นเชฟอยู่โรงแรม ปาร์คนายเลิศครับ ใครไปทานอาหารก็ทักทายได้นะครับ เพื่อนผมน่ารักมาก
          เพื่อนรู้หรือเปล่า...ว่าเราปลื้มในตัวเพื่อนมาก ที่รู้ว่าเพื่อน ทำพระกระยาหารถวาย"พ่อหลวง"ของพวกเราชาวไทย ที่พวกเรารักและเทิดทูน เราเขียนถึงตรงนี้ น้ำตาเราซึมเลยหว่ะเพื่อน...นายสุดยอดเลยหว่ะ...