ด้วยความใส...ของน้ำทะเลหน้า"หาดเทียน" บนเกาะล้าน...บวกกับลมทะเลที่พัดเข้ามากระทบผิวกาย...ในอากาศหน้าร้อน ที่ร้อนระอุของเดือนเมษายน... และยิ่งเมื่อผมมองออกไปยังทะเลด้านหน้า เห็นลูกๆ และภรรยา เล่นน้ำทะเลอย่างสนุกสนาน...จนทำให้ผม ซึ่งนอนเก็กบนเตียงผ้าใบ...ใส่แว่นตาดำ กวาดตามองสาวๆรัสเซีย ใส่ชุดว่ายน้ำเดินผ่านไปผ่านมาด้วยความเพลิดเพลินต้องยันกายลุกขึ้นเดินลงไปเล่นน้ำที่ใสปิ๊งที่อยู่เบื่องหน้า...
ผมได้เช่าแว่นดำน้ำ 100 บาท...แล้วซื้อเสื้อ"เกาะล้าน...เกาะรัก" สวมใส่เดินลงทะเลเพื่อไม่ให้แผ่นหลังดำและลอกเมื่อยามคว่ำหน้าดำน้ำดูหอยเม่น...แฮะ...แฮะ...จริงๆแล้วเมื่อก่อนมีปะการังให้ดูแต่ปัจจุบันเหลือแต่กลุ่มหินกองและหอยเม่นให้ดูแก้เซ็งแทน...เมื่อผมเดินลงไปในทะเลถึงระดับเอว...ผมมีความรู้สึกที่เย็นสดชื่นกระปี้กระเป่ายังไงบอกไม่ถูก...คงเป็นเพราะนานมากแล้วที่ผมไม่ได้เล่นน้ำทะเลที่ใสสะอาดแบบนี้...บวกกับความร้อน ของอากาศที่เราสัมผัสเมื่อที่อยู่บนฝั่ง...
"เล่นอะไรกัน...พ่อเล่นด้วยคนสิ"...ผมตะโกนลงไปเมื่อเห็นลูกๆ...และภรรยากำลังง่วนกับการ หาอะไรบางอย่าง...แล้วหัวเราะกันคริก...คริก...คัก...คัก ...จึงทำให้ผมที่ซึ่งพึ่งลงมาใหม่อยากจะมีส่วนร่วมด้วย...ว่าไปแล้วลงเล่นน้ำทะเล ใสๆ แบบนี้ก็ต้องระวังเหมือนกันครับ...คือ "แมงกระพรุนไฟ"...ซึ่งลูกสาวผมเคยโดนมาแล้วเมื่อตอนที่เขาเด็กๆ...เห็นตัวใสๆ...ลอยมาตามน้ำเข้าไปคว้า แมงกระพรุนเข้า ถึงกับแขนพองและไหม้เลยหล่ะครับ...แม่ยายต้องวิ่งหาผักบุ้งทะเลมาโขลกและประคบที่รอยไหม้...แต่ก็ไม่ทันการ...จนเป็นแผลเป็นที่แขนขวาจนถึงปัจจุบันนี้เลยแหล่ะครับ...
เมื่อเราได้ลงไปเล่น้ำทะเล...จนชุ่มปอดเป็นที่พอใจกันแล้ว...ก็พากันเดินขึ้นมากินข้าวที่ได้เตรียมใส่กล่องมาจากบ้านเพราะกัวอาหาร...บนเกาะจะแพง...แต่ก็ไม่ลืมสั่งอาหารหลักคือส้มตำและหมึกสดย่างมารับประทานกัน...
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จเรียบร้อย...ผมก็ไม่ลืม...ที่จะเดินไปทักทายและสวัสดีลุงแก่...ที่ร้านอาหารหาดเทียน...และจะได้แวะไปสั่งกาแฟสดที่ร้านหาดเทียนด้วย...เพราะสังเกตุเห็นมีแค่เจ้าเดียวที่ขายกาแฟสดบนหาดนี้...แต่ในขณะที่เดินไปร้านลุงแก่ก็ไม่ลืมที่จะถ่ายภาพฝรั่งมาฝากให้คลายร้อน...
ผมเดินมาถึงร้านกาแฟสด...หาดเทียน...และกวาดสายตามองหาลุงแก่เจ้าของร้าน...แต่ก็ไม่เจอ...เลยสอบถามพนักงานในร้าน...ว่าลุงแก่อยู่หรือเปล่า...ก็เลยทราบว่าลุงแก่ไปเชียงใหม่ ไปทำบุญที่วัดปางกึด...ซึ่งหลวงพ่อบัวเกตุ ท่านเป็นชาวนาเกลือ ไปสร้างไว้...วันนี้ก็เลย ไม่เจอลุงแก่...แต่ก็ได้สั่งกาแฟสด...ร้อนๆหอมกรุ่น... 2 แก้ว ของผมและภรรยา...
ผมแวะเข้าห้องน้ำที่หาดแสม...มองเห็นเขาสูงๆ ที่มีกังหันเลยอยากจะขึ้นไปชมวิวด้านบน...เลยชวนลูกๆและภรรยา...แต่ลูกสาวไม่ยอมไป ก็เลยขับมอเตอร์ไซด์ขึ้นเขาไป 2 คันกว่าจะถึงหวาดเสียวน่าดูเพราะเป็นทางชันมาก...แต่ก็ได้ภาพ หาดแสม...และอ่าวพัทยามาฝาก...
.jpg)
ตอน...ที่ขับขึ้นว่าหวาดเสียวแล้วนะ แต่พอตอนขับลงยิ่งหวาดเสียวเพราะทางบนเขาที่ขึ้นไปถ่ายภาพมันชัน...ผมขับรถลงจากเขา และขับไปขึ้นเรือ เพื่อกลับฝั่งพัทยา ที่ ท่าเทียบเรือ "หน้าบ้าน" ก็คือบริเวณหน้าหมู่บ้านเกาะล้านนั้นเอง...ช่วงที่รอเรือออก สี่โมงเย็นผมไม่ลืมที่จะแวะไปหา พี่ยศ และพี่ปาด ....ซึ่งเป็นชาวเกาะล้านที่คุ้นเคยกันดี...ก็ได้นั่งคุยกันสักพักถามสารทุกข์สุขดิบ และยังได้สัญญากับพี่ยศ และพี่ปาดว่า แล้วผมจะกลับมาเยี่ยมพี่ทั้งสองใหม่...เมื่อมีเวลาที่มากกว่านี้...
เป็นเพราะผมไม่ได้มาเยือนเกาะล้านนานมาก...พอได้มาเยือนครั้งนี้ก็รู้สึกแปลกตาในความเปลี่ยนแปลงของท่าเรือ "หน้าบ้าน" มีการจัดร้านเพื่อรองรับนักท่องเที่ยว ได้อย่างสวยงาม...มีรีสอร์ท โฮมสเตย์ให้พัก...แหล่งท่องเที่ยวก็เชื่อมต่อกันได้ทุกที่....น่าเที่ยวมาก...
เรือแล่นออกจากท่าเทียบเรือ"หน้าบ้านเกาะล้าน"ได้ไม่นาน...ก็มองเห็นชายฝั่งพัทยา...เมืองที่มีชื่อเสียง โด่งดังไปทั่วโลก...และเรือก็เทียบท่า ที่แหลม บาลีฮาย ท่าเรือพัทยาเกาะล้านซึ่งเมื่อผมมองขึ้นไปยังฝั่งท่าเทียบเรือก็เห็นผู้โดยสารอีกมากมายที่ยืนออ...กันเพื่อรอขึ้นเรือมุ่งสู่เกาะล้าน...
ผมพร้อมครอบครัว....ได้ไปเที่ยวเกาะล้านในทริปไปเช้าเย็นกลับ...ถึงแม้จะอยู่ใกล้บ้านของผมเองแต่ก็เกิดความประทับใจในน้ำที่ใสน่าเล่น...หาดทรายที่ขาวสะอาดสวยงามและยังได้ขี่มอเตอร์ไซด์ชมเกาะในมุมที่ผมไม่เคยได้เห็น...ได้พบเจอเพื่อนเก่า ที่ไม่ได้เจอกันร่วม 20 ปี และผมยังได้สัญญากับเพื่อนหน้าบ้านว่า...จะมาเยือนอีกครั้ง...คราวหน้าจัดเต็ม...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น