วันนี้...ผมมองดูแล้วคนน่าจะมาทำบุญกันเยอะเพราะเป็นวันวิสาขบูชา เลยขอจอดรถไว้ด้านนอกริมถนนเลียบทางรถไฟ แล้วเดินเข้าไปในวัดกลัวเวลาออกจะออกลำบาก
ผมเดินจากถนนที่จอดรถไว้...เข้ามาด้านในวัด ก็มองเห็นความหนาแน่นของรถ ที่มีผู้มาทำบุญจอดเรียงรายตลอดทาง และยังมีติด อยู่ด้านใน ยังหาที่จอดไม่ได้อีกหลายคัน
พอผมเดินเข้ามาด้านในวัด ก็เห็น ชาวบ้านมาทำบุญกันอย่างมากมาย ผมนึกว่าผมมาสาย เกินไป แต่พอดูนาฬิกา นี้พึ่ง 7 โมงกว่าๆเองพระท่านลงศาลาปกติก็ 8 โมงเช้า ผมจึงรีบเดินหาถาดและถ้วยจานเพื่อมาตักกับข้าวที่เตรียมมา แต่วันนี้ผมก็ต้องแปลกใจ เพราะการจัดระบบ ของวัดไม่เหมือนเดิม ที่ผมเคยมา วันนี้พระท่านมารอรับถวายอาหารอยู่ด้านล้าง พอถวายเสร็จ ค่อยนำไปวางบนโต๊ะที่กั้นเชือกฟางไว้ เพื่อไม่ให้ใครแตะต้อง เพราะจำนวนคนมาทำบุญมากมายนั้นเองถึงต้องจัดการใหม่...
หลวงพี่รับถวายอาหาร สังฆทาน ปัจจุปัจจัยต่างๆ แล้วนำไปเรียงไว้ที่โต๊ะ
ผู้คนเข้าแถวยาวเหยียดรอถวายอาหาร ทั้งๆที่พระวัดนี้มีแค่ 5-6 องค์ เท่านั้นเอง
นั่งบนศาลาก็เต็ม นั่งด้านล่างก็แน่น
พาเดินชมบรรยากาศภายในวัด ป่าเล็กๆ แต่แรงศรัทธาไม่เล็ก
วันนี้ดูจะพิเศษหน่อยที่พระท่านถือบาตรเดินลงมาพิจารณา อาหารเอง ซึ่งปกติจะนำไปถวายบนศาลา พระวัดนี้ จะมีอยู่แค่ 5-6 องค์ ไม่ใช่พระที่มียศฐาบรรดาศักดิ์ใหญ่โต แต่เป็นพระธรรมดา ธรรมดา แต่ก็มีประชาชน ศรัทธาในกิจวัตรของท่าน จึงมีผู้คนและชาวบ้านมาทำบุญกันมากมายถึงขนาดนี้...ผมว่าน่าจะเป็น ด้วยแรงแห่งศรัทธา พระสายวัดป่า สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น