วันเสาร์ที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2555

จักรยาน...ขี้งอน

       เลิกเห่อ ไปนานแรมเดือนเหมือนกันครับสำหรับกิจกรรมปั่น จักรยาน ยิ่งช่วงนี้ มีฟุตบอลโลกนอนดึกดื่น จะไปปั่นจักรยานออกกำลังกายซะหน่อยก็รู้สึกเพลียเหลือเกิน(ข้ออ้างหรือเปล่านะ) ตอนซื้อมาแรกๆ นี้เห่อเหลือเกิน Entry แรกๆที่เขียน ก็เรื่อง เกี่ยวกับการไปปั่นจักรยานทั้งนั้น

Entry แรก ที่เขียนครับ http://www.oknation.net/blog/chartsiam/2012/02/21/entry-1

ใน Entry ที่สองก็เรื่องปั่นจักรยาน http://www.oknation.net/blog/chartsiam/2012/02/21/entry-3

และใน Entry ที่สามก็ยังอุตส่าห์ตื่นแต่เช้าปั่นจักรยานไปชม "หมอกยามเช้า...ที่ชานเมืองพัทยา"
http://www.oknation.net/blog/chartsiam/2012/02/27/entry-1

  จนในบางครั้ง มองเห็นจักรยานที่จอดอยู่ ก็รู้สึกอาย  เค้าคงอยากจะบอกกับผมเหมือนกันว่า "แหม๋...ซื้้อมาแล้วก็ปั่น ไม่กี่ครั้งเอง เอามาจอดให้แมงมุง ชักใยอยู่ได้...ดูซิยางก็เริ่มจะแบนแล้ว...งอนแล้วนะ"  พอผมจะเดินเข้าบ้าน ก็เลยต้องเดินเลี่ยงๆ และพยายามจะไม่มองไปที่เค้า เดี๋ยวจะโดนค้อนเอา...
       วันนี้เป็นวันหยุดครับ...ก็เลยอยากจะไปง้อเจ้า "จักรยาน" ซะหน่อย...ผมเดินเข้าไป ทำความสะอาดเช็ดถู ปั๊มลมยาง ปัดใยแมงมุม และหยอดน้ำมันโซ่ ผมมองดูแล้วเจ้าจักรยาน เขาดีใจมากครับ กระดิกอาน ดิ๊ก ดิ๊ก เชียวเหมือนจะรู้และดีใจเป็นพิเศษที่วันนี้ เจ้าของจะได้พาออกไปยืดเส้น ยืดสาย ซะที หลังจากจอดหงอยเหงา มาเป็นเวลาแรมเดือน...


    วันนี้ผมใส่กางเกงปั่นจักรยาน ที่ฟิตเปี๊ยะ กว่าแต่ก่อน เพราะร่างกายเริ่มจะมีไขมัน สะสมขึ้นมาบ้างแล้ว...แต่ผมก็ยังไม่กล้าแต่ง เต็มยศ เหมือนกับนักปั่น ทั่วๆไป ที่ใส่กางเกงฟิตปั๋ง ออกทริป ที่สังเกตุเห็นในทุกๆวันตามท้องถนน เพราะความที่ยังขวยเขิน อยู่ ผมก็เลยใส่กางเกงกีฬาทับอีกชั้นนึง และใส่เสื้อยืดธรรมดา วันนี้ผมตั้งใจ จะปั่นไป บริเวณ "อ่างเก็บน้ำมาบประชัน" ครับ


    ก่อนออกสตาร์ท จากบ้านก็เลยตั้ง วัดระยะ ทางดูซิว่าไปกลับจะได้กี่กิโลเมตร ไม่ได้ปั่นซะนานจะได้กี่น้ำเชียว ยิ่งทางที่จะปั่นไปเนินเยอะอยู่ด้วย... ผมปั่นออกจากบ้านอย่างสบายใจ  แต่อากาศเช้าวันนี้ทำไม แดดแรงกว่าทุกวันก็ไม่รู้นะ...ช่วงแรงก็ สบาย สบาย เพราะปั่นลงเนิน บริเวณที่บ้านผมอยู่ ชาวบ้านเขาจะเรียกว่า "เนินกำนัน" ครับ ผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าเป็น กำนันไหน ไม่เคยสอบถาม และไม่เคยค้นประวัติดู เพราะกำนัน ที่ชลบุรี ใหญ่ๆ ดังๆ ทั้งนั้น...
     ผมปั่นลงเนินมาเรื่อยๆ จนมาถึง วัดหนองเกตุใหญ่ เลยพักจิบน้ำซักนิดนึง แล้วก็ปั่นเข้าไปในวัด ถ่ายรูปโบสถ์หลังเก่าของวัดมาฝาก แต่ขอยังไม่ลงรายละเอียดเรื่องโบสถ์ครับ เอาภาพมาฝากเฉยๆครับ



                                                          โบสถ์เก่า วัดหนองเกตุใหญ่




                                                          


       หลังจากปั่นออกมาจากวัด หนองเกตุใหญ่ ถนนที่ปั่นก็ยังราบเรียบ ไม่รู้สึกเหนื่อยสักเท่าไหร่...แดดที่ร้อนแรงก็เริ่มที่จะมีเมฆ เข้ามาปิดคลุม ทำให้อากาศ สบายยิ่งขึ้น ด้วยความที่ไม่ได้ปั่น จักรยานนานนับเดือน ก็รู้สึกตึงที่ต้นขา และน่องอยู่บ้าง แต่ก็ไม่เท่าไหร่...ยังพอไหว ผมปั่นจักรยานผ่าน อุทยานหินล้านปี หรือฟาร์มจระเข้ พัทยา ก็ไม่มีอะไร กำลังติดลมกับการปั่นเลยไม่ได้ถ่ายรูปมาฝาก เห็นแต่ยามยืนโบกรถอยู่ด้านหน้าคนเดียว เหยง เหยง  ปั่นผ่านแยก หนองปรือ  แล้วก็มาถึง บ้านของเพื่อน "ชายสามหยด" เอง ซึ่งเป็นโรงหนังเก่า ตั้งอยู่ในเนื้อที่หลายไร่ ในหนองปรือ ก็ยังคงอยู่สภาพเดิมเพราะแกอนุรักษ์ไว้ไม่ยอมเปลี่ยนแปลงเป็นบ้านสมัยใหม่ เห็นแล้วก็ดูคลาสสิคดีครับ วันนี้ผ่านมาไม่เจอเพื่อน เลยไม่ได้ลงไปเสวนา เพราะมองเข้าไปแล้วไม่เห็นกระบะสีขาว ก็แปลว่าไปทำงาน...


                           บ้านเพื่อน "ชายสามหยด" เมื่อก่อนเป็น โรงหนัง สังกะสีราม่า เก่า

    เมื่อมองดูโรงหนังเก่า บริเวณที่เป็นเพิงแหงน ที่แขวนแอกควาย นั่นแหละครับคือบริเวณตั้งเครื่องฉายหนังและฉายออกมายังลานที่อยู่ทางซ้ายมือในภาพ...ปั่นมานานพอสมควรครับ ถึงแยกสนามกอล์ฟสยามคันทรี่คลับ ขออนุญาตุ นั่งดื่มกาแฟสักพักครับ


                              นั่งดื่มกาแฟ สักพักครับ ที่บริเวณสี่แยก สนามกอล์ฟสยามคันทรี่คลับ 


    ออกจากร้านกาแฟปั่นไม่นาน ก็เข้ามา สู่อ่างเก็บน้ำ "มาบประชัน" แล้วหล่ะครับ ทีแรกว่าจะปั่นรอบอ่างแต่คิดดูแล้วคงไม่ไหว แน่ๆ  ก็เลยปั่นเข้าไปบริเวณสันอ่างเลยดีกว่า


                                ปั่นเข้าสู่สันอ่าง มาบประชัน เลยทำรูปขาวดำ มาฝากครับ


     ปั้นจักรยานเข้าไปยังอ่างเก็บน้ำมาบประชัน จะเห็นต้น ยูคาลิปตัล เต็มไปหมดครับ บรรยากาศก็ร่มรื่นดี แดดไม่แรงมาก




                                            
                                        ป่า ยูคาลิปตัล และสัน อ่างเก็บน้ำมาบประชัน





                                                        อ่างเก็บน้ำมาบประชัน


    เข้ามาบริเวณสันอ่างเก็บน้ำ มองไปเห็นกลางอ่างเก็บน้ำเห็นชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่งกำลังซ้อมพายเรืออย่างขมักเขม่น แต่แรงของผมชักจะเริ่ม ตกและรู้สึกจะล้าที่ขาซะแล้ว เพราะช่วงนี้มีเนินเยอะน่าดู ถ้าไปต่อคงไม่ไหว แน่ๆ แฮก...แฮก...(เสียงหอบ)


                                                กลุ่มชายฉกรรจ์ ซ้อมพายเรือ


     ชักจะเริ่มเหนื่อยแล้วหล่ะครับ ปั่นจักรยาน มาไกลพอสมควร อย่ากระนั้นเลย กลับบ้านดีกว่า พาเจ้า จักรยาน ออกมายืดเส้นยืดสายไกลพอสมควร "แค่นี้เจ้าจักรยาน ก็คงจะพอใจ และไม่งอน อีกแล้วมั๊ง...ไว้ ให้มีทริป มันๆ ดีๆ จะพา เจ้าออกมายืดเส้นยืดสายอีก ไม่ต้องกลัวหรอกน่าว่าใยแมงมุมจะมาเกาะ หรือโซ่จะขึ้นสนิม ซื้อเจ้ามาแล้วนี่ ยังไงก็ไม่ปล่อยให้เซ็งหรอกนะ...ไหนดูซิกลับมาถึงบ้านแล้ว ไปได้กี่กิโล..." โหไปกลับตั้ง 28 โลกว่า แค่นี้เจ้าจักรยาน คงจะ หายงอนไปนาน


                  วันนี้พา จักรยานออกไปยืดเส้นยืดสาย ไป กลับ ตั้ง 28.10 กิโลเมตร


    วันนี้ออกไปปั่นจักรยาน ยืดเส้น ยืดสาย ตั้ง 28.10 กิโลเมตร ปวดขาปวดน่องมาก เขียน Entry นี้จบว่าจะรอดูบอล ระหว่าง ฝรั่งเศส-สเปน คงไม่ไหว ขอตัวไปนอนดีกว่าครับ นอนหลับฝันดี ราตรี สวัสครับผม








ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น