วันจันทร์ที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2555

นก...ผีเสื้อ(ยักษ์)...และดอกไม้...ในวันฝนโปรยที่สวนป่า...หน้าบ้าน


      เช้านี้...ผมถือถ้วยกาแฟ พร้อมจานขนมเปี๊ยะ ลูกเล็กๆ  3-4 ลูก เดินข้ามสะพานเล็กๆที่ทอดข้ามบ่อปลาคร๊าฟราคาถูก เพื่อมานั่งที่โต๊ะไม้กลาง สวนป่า...ที่หน้าบ้าน  ซึ่งเป็นสวนที่ผมภาคภูมิใจ เพราะผมเป็นคนออกแบบเองและลงมือจัดสวนเอง...ผมจิบกาแฟไปด้วยพร้อมกับให้อาหาร ปลาคร๊าฟราคาถูก ที่ผมซื้อมาจากตลาดนัดตั้งแต่ตัวเล็กๆในราคา ตัวละ 50 บาทบ้างตัว ละ 100-200 บาทคละเคล้ากันไป   แต่วันนี้เจ้าปลาคร๊าฟ ราคาถูกก็เติบโตสวยงาม ไม่แพ้ตัวละ หมื่น หรือหลายๆหมื่น ได้เหมือนกันครับ...








        เสียงน้ำไหลจากซอกหลืบของตอไม้...ลงสู่บ่อปลาคร๊าฟ มันช่างเป็นเสียงที่เลียนแบบธรรมชาติได้อย่างลงตัว ...
        ผมถือถ้วยกาแฟ เดินทอดน่องชมสวนป่า หน้าฝน ของผม พร้อมกับสูดเอา อ๊อกซิเจน เข้าสู่ปอดอย่างเต็มที่...จมูกของผมได้สัมผัสกับกลิ่นอ่อนๆของดอกจิกสวน ที่บานสะพรั้งเมื่อคืนนี้ และร่วงลงมากองที่ใบปาล์มในตอนเช้า ผสม ผสาน กับกลิ่นขี้ช้าง ที่โชยมาจากปางช้างใกล้บ้าน... อืมม...มันช่างสดชื่นเสียเหลือเกิน...กลิ่นของป่า กลิ่นของธรรมชาติมันเป็นเช่นนี้ นี่เอง ...


                                                                       ดอกจิกสวน



          ผมเดินลัดเลาะตามแผ่นหินทราย ที่ปูไปตามสวนที่โรยด้วยกวดแม่น้ำ คละสี...ที่วันนี้ เต็มไปด้วยใบไม้ชนิดต่างๆ ที่ร่วงหล่นเพราะแรงลม จากการที่ฝนได้ตกกระหน่ำอย่างแรงเมื่อวานนี้...ใบชุมแสง ใบแคนา ใบทองกวาว ใบชำมะเลียง ใบตะโก และ ใบเสม็ดแดง ที่ปลูกอยู่ใกล้ๆ บ่อปลาคร๊าฟ ร่วงหล่นลงไปยังบ่อปลา ทำให้ระบบหมุนเวียนของท่ออ๊อกซิเจน ในบ่อทำงานได้ไม่ดีนัก เพราะการอุดตันของใบไม้...ผมจึงเอาที่ตักใบไม้ตักออก...เพื่อเป็นการระบาย







       ผมเดินชมสวน ได้สักพัก ฝนก็เริ่มก่อตัวขึ้นอีกครั้ง...และไม่นาน ก็เริ่มลงเม็ดบางๆ เป็นฝอยๆ ไม่เปียกมาก เมื่อเริ่มฝนลงเม็ด ผมได้ยินเสียงจ๊อกแจ๊ก จอแจของนกชนิดหนึ่ง ซึ่งมีอยู่หลายสิบตัว ได้บินเข้ามาอาศัยหลบฝน ไซร้ขน อยู่ตามกิ่งหว้าขี้นก และตามกิ่งจันทร์เขา ที่ผมปลูกไว้ นกที่มาเป็นกลุ่มนี้น่าจะเป็นนกชนิดเดียวกันกับที่...เขาเอาใส่กรงแล้วเอาไปขายให้คนที่จะปล่อยทำบุญตามวัดต่างๆ...ผมก็ไม่ทราบว่านกชนิดนี้ใช่ชนิดเดียวกันกับที่ผมเปิดหนังสือนกดูหรือเปล่าที่เขาเรียกว่า "นกกระติ๊ดขี้หมู"



                   นกกลุ่มนี้มาพักอาศัย หลบฝน และไซร้ขน บนต้นหว้า กับต้นจันทร์เขา


     ที่สวนอีกฝั่งหนึ่ง...ที่ผมลงต้น หว้าขี้นก ต้นใหญ่ และต้นปีบไว้ ผมได้ยินเสียงนกชนิดหนึ่งส่งเสียงร้องดังมาก ผมเลยย่องๆดู และแอบถ่ายภาพไว้  ผมไม่แน่ใจว่าเจ้านกตัวนี้ ใช่ "นกเอี้ยงด่าง" หรือ "นกเอี้ยงโคลง"



       เจ้านกเอี้ยงตัวขาวๆ นี้จด ๆ จ้องๆ อยู่กับสิ่งหนึ่งบนกิ่งไม้แต่พอเห็นผม ก็บินพรึบออกไป...เอ๊ะ...เขากำลังสนใจกับอะไรกันนะ...ลองเดินไปดูซิ...




อ๋อ!!...เจ้านกเอี้ยง กำลังสนใจ จั๊กจั่น ตัวนี้ นี่เอง...
อยู่...ใกล้ๆกัน ยังมีคราบ จั๊กจั่น อีกด้วย...



                                                                       คราบ จั๊กจั่น


       ผมเดินมาดูเจ้าจั๊กจั่น...และะคราบที่อยู่ใกล้กัน...พลันผมก็ตกใจเมื่อเห็นสิ่งหนึ่งบินเข้ามาใกล้ๆ...ทีแรกผมนึกว่า ค้างคาว หรือ นก แต่ไม่ใช่เพราะเขาบินได้นุ่มนวลและแผ่วเบามาก เขาบินไปจับบนต้นหว้าขี้นก ใช่แล้วครับ ผีเสื้อ แต่เป็นผีเสื้อที่ตัวใหญ่มาก ตัวเขากว้างเกือบฟุต ผมไม่ทราบว่าเขาเรียกว่าผีเสื้อ อะไร? ชนิดไหน? แต่ผมเรียกเขาว่า ผีเสื้อยักษ์ เพราะตัวเขาใหญ่เหลือเกิน ใหญ่กว่าผีเสื้อที่ผมเคยเห็นมา...





                                           ผีเสื้อยักษ์ที่ผมเรียกปีกกว้างเกือบฟุต


วันนี้...ถึงจะมีฝนโปรยปรายเล็กน้อย แต่เป็นวันที่ผมเดินชม...สวนป่า...ที่หน้าบ้านอย่างมีความสุข...
เพราะได้เห็น...นก และ ผีเสื้อยักษ์ เข้ามาหลบฝนสวน ณ ป่า...แห่งนี้










นก...ผีเสื้อ(ยักษ์)...และดอกไม้...ในวันฝนโปรยที่...สวนป่า...หน้าบ้าน




Garden Song   (Peter Paul & Mary)

https://www.facebook.com/khachatheguard

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น