ผมขับรถมอเตอร์ไซด์...ออกจากหาด ตาแหวน...ไปตามถนนที่ขึ้นเขาที่อยู่ด้านหลังหาด...ภรรยาของผมที่นั่งซ้อนท้ายต้องตะโกนบอก...ลูกชายและลูกสาวตลอดเวลา...ว่าให้ขับโดยระมัดระวัง...ถนนบนเกาะล้านจะปูด้วยตัวหนอน...เป็นส่วนมาก...แต่พอเลี้ยวขึ้นไปบนสำนักสงฆ์...กับเป็นถนนธรรมดาที่ยังไม่ได้ปูอะไร...ซึ่งจะทำให้เกิดอันตรายได้ง่าย...เพราะมีแต่หินภูเขาและทรายเต็มไปหมด...แต่ก็ผ่านอุปสรรคไปด้วยดี...พวกเราขึ้นมาชมวิว...บนเขาเกาะล้านจนได้...
ผมยืนชมวิว...สักพักบนเขา...เกาะล้าน ภรรยาของผมก็ต้องเอะใจ...ที่มองไม่เห็นกล่องโฟมใบเล็กอีกใบ...ที่บรรจุเบียร์...Heineken...มาแน่นเอี๊ยดเพราะกลัวว่าเบียร์บนเกาะจะแพงก็เลยหอบหิ้วมาจากฝั่ง
พัทยา...สรุปแล้วกล่องโฟมใบนั้น ผมลืมไว้บนสะพาน...ท่าเรือหาดตาแหวน ที่มองเห็นด้านหลังลิบๆโน้นแหน่ะครับ...ผมต้องขี่มอเตอร์ไซด์ ลงเขาไปดูว่ายังอยู่หรือเปล่า...ปล่อยให้ภรรยาและลูกๆนั่งรออยู่ด้านบน...พอผมลงไป...ถึงถนนที่จะเชื่อมต่อระหว่างหาดและสะพานบริเวณท่าเรือก็ต้องตกใจ...เมื่อเห็นเจ้าหน้าที่ของเกาะ...ปิดด่านห้ามขับขี่รถ ทุกชนิดเข้าไปบนถนน...บริเวณหาดตาแหวนซะแล้วต้อง..
อธิบายอยู่ตั่งนาน...จึงจะได้รับอนุญาติให้ผ่านเข้าไปได้...พอไปถึงบริเวณที่ลืมกล่องโฟมไว้...ก็ต้องแปลกใจ...ที่ยังเจอกล่องโฟมใส่เบียร์ ตั้งอยู่กลางสะพานเหมือนเดิม ไม่หายไปไหน...และจากเหตุการณ์ที่ผมลืมกล่องเบียร์...ในครั้งนี้เลยทำให้ผม...ทราบว่าเรือที่จะเข้าเทียบท่าสำหรับผู้โดยสารที่ไปยังหาดตาแหวนนั้นมีเที่ยว...8 โมงเช้าเพียงเที่ยวเดียว...หลังจากนั้นต้องขึ้นเทียบท่าที่...ท่าเรือหน้าบ้าน...เท่านั้น...และยังเห็นการจัดระเบียบของนักท่องเที่ยวให้ดีขึ้นจากการเข้มงวดของเจ้าหน้าที่ดูแลชายหาด....
เมื่อผมขับรถขึ้นมาบนเขาอีกครั้ง...และได้ชวนทุกคน...ให้ขึ้นไปด้านบนอีก ในจุดเจ้าแม่กวนอิม ที่อยู่สูงขึ้นไป...แต่ทุกคนปฎิเสธ...เพราะสภาพถนนที่ไม่น่าไว้ใจในความปลอดภัย...ผมเลยขับขึ้นไปจุดเจ้าแม่กวนอิมเพียงคนเดียว...ผมขี่มอเตอร์ไซด์ไม่ไกลนักก็เจอกับสำนักสงฆ์...ที่ตั้งอยู่บนเกาะและเดินตามทางที่ปูด้วยตัวหนอนอีกประมาณ 50 เมตร...ก็ถึงรูปปั้นเจ้าแม่กวนอิมสีทอง...ที่มองเห็นลิบๆในตอนขณะนั่งเรือมา...
ผมลงมาจากเขาเจ้าแม่กวนอิม...ก็เห็นทุกคนนั่งรอและเตรียมพร้อมที่จะเดินทางต่อไปยังหาดเทียน...เพื่อไปเล่นน้ำที่นั้น...ให้หายร้อน...ซะที่...
เอ่า!...พร้อมกันหรอยัง...ถ้าพร้อมแล้วเดินทางไปหาดเทียนกันต่อ...และผมก็หันไปกำชับ ลูกสาว ลูกชาย บอกว่าตอนขับรถลงจากเขาจะอันตรายมากกว่าตอนขึ้น...หินจะลื่นและแฉลบได้ ในตอนลงเราจะมองเห็นเขาที่ชันต้องคอยกำเบรคตลอดเวลา...ถ้าไม่ถูกจังหวะจะทำให้รถล้มได้...อีกอย่างบริเวณทางโค้งไม่มีที่กั้นอาจจะทำให้ไถลลงเขาได้...
ผมพูดไม่ทันขาดคำ...ก็เห็นรถคันที่ลูกสาวขับและซ้อนเพื่อนอยู่ล้มลง...เกิดจากการเหยียบหินแล้วแฉลบล้มแต่ดีที่ไม่มีใครเป็นอะไรเพราะล้มในขณะที่เลี้ยวกับรถ...
และ...เมื่อลงจากเขาเจ้าแม่กวนอิม...แล้วขับย้อนกลับทางด้านหาดตาแหวน...จะเห็นถนนเล็กๆที่ปูด้วยตัวหนอนทางด้านแยกซ้ายมือ...ขับขึ้นลงเขาไปเรื่อยๆ...ก็ถึงทางแยกเข้าหาดแสม...ก่อน...แต่ผมไม่เข้าหาดแสม...ตรงไปยังหาดเทียนเลย...พอจอดรถเรียบร้อย...หน้าบริเวณที่ผมจอดรถก็เห็นน้ำที่ใสปิ๊ง...ปิ๊ง..ตัดกับสีดำของโขดหินเลยหยุดถ่ายภาพกันอีกครับในบริเวณนี่...แล้วก็เดินตามสะพาน...ตรงไปบริเวณหาดเทียนที่มองเห็น...ต้นเทียนเรียงรายอยู่บนชายหาดด้านหน้า...ใกล้ๆนี่เอง...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น