วันอังคารที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2555

ขับรถ...แบบทุลักทุเล...ไปพายเรืออีโปง...ดูพระอาทิตย์สองดวง...ที่"สามชุก"


หลังจากที่ผม...ทดลองเสี่่ยงขับรถตู้โฟล์ค คาราเวล...มือสอง...สภาพรู้หน้าไม่รู้ใจ...
ที่พึ่งซื้อต่อจากเพื่อนบ้าน...เพื่อเอาไว้บรรทุกของไปขายตลาดนัด...
ออกไปตะเวนไหว้พระ 9 วัดในในเขต จ.พระนครศรีอยุธยาและจ.อ่างทอง...
เสร็จเรียบร้อย ในเวลาที่รวดเร็วกว่ากำหนดที่ตั้งไว้...ผมจึงตัดสินใจชวน...ภรรยา...
และลูกชาย...(ลูกสาวติดเรียนพิเศษไม่ได้ไปด้วย) ไปเที่ยวต่อที่ อ.สามชุก จ.สุพรรณบุรี...
ซึ่งเมื่อผมเปิดแผนที่ดูแล้วไม่ไกลจากอ่างทองมากนัก...อีกอย่างผมและครอบครัวไม่เคย...ไปเที่ยวที่นั่นเลย...เคยเห็นแต่ในภาพยนต์,สารคดีท่องเที่ยว และที่เพื่อนๆ ใน หน้า face book เอารูปลงโชว์เมื่อไปเที่ยวกลับมา...ภรรยา และ ลูกชายตกลงจะไปเที่ยวต่อ...ผมเลยเปิดแผนที่ดูเส้นทางอีกครั้ง...ผมขับรถโฟล์ค ไปเรื่อยๆ ตามเส้นทาง...ที่ดูไว้เรียบร้อยแล้ว...พอขับมาสักระยะระบบแอร์ของรถก็เริ่มรวน...หยุดๆ ติดๆ...
ลูกชายที่นั่งเบาะหลังก็เริ่มร้อน...ยิ่งภรรยาผมก็กลัวระบบแก๊สที่เจ้าของเดิมแปลงมา...
ซึ่งยังเป็นระบบเดิมคือระบบหัวดูด...ขับๆไปก็เกิดอาการวอดซะเฉยๆ...
ในบางครั้งเวลาเหยียบคันเร่ง...ก็มีเสียงดัง ตุบ ตุบ...จอดติดไฟแดง ก็มีอาการวอดจะดับซะให้ได้...เอาวะ!...มาถึงขนาดนี้แล้ว...ต้องไปให้ถึง... ภรรยาผมเริ่มจิตใจไม่ดี...ภาวนาให้หลวงพ่อโสธร...ที่อยู่ถึง แปดริ้ว มาช่วยอย่างเดียว...

                                เจ้ารถโฟล์ค คาราเวล...ผู้รู้หน้าแต่ไม่รู้ใจ

ผมขับแบบทุลักทุเล...ไม่นานก็ถึงตลาดสามชุก ร้อยปี...
ผมใช้เวลาเดินเที่ยวและซื้อของ ทานข้าว...ในตลาดโบราณสามชุก ร้อยปี ทุกซอกทุกซอย...จนเป็นที่พอใจ ดูนาฬิกาเวลาก็ 5 โมงเย็นเข้าไปแล้ว...ก็เลยตัดสินใจหาที่พักที่สามชุกนี้แหละ...พรุ่งนี้เช้าค่อยกลับ...ไปส่งลูกชายที่ จ.นนทบุรี...
 เพื่อเข้าครอสติว...
    หลังจากเจ้าโฟล์ค...ได้จอดพักผ่อนอยู่เป็นเวลานานพอสมควร...อาการของเขา...ก็เริ่มดีขึ้น...พาผมตะเวนหาบ้านพักอยู่หลายตรอกซอกซอย...ก็เลยมาได้ที่พักแบบ...ที่เป็นโฮมสเตร์...ติดริมน้ำ...เจ้าของบ้านใจดี...ที่บ้านพักด้านบนติดถนนจะเป็นสวนต้นไม้ ดอกไม้ เพราะพี่เค้าขายต้นไม้ด้วย...ส่วนด้านบ้านที่ผมพักติดแม่น้ำ...สวยงาม...เป็นธรรมชาติ...พี่เจ้าของบ้านบอกว่า "ดีนะวันนี้คนไม่เยอะ...เลยมีห้องพักเหลือ...ปกติจะเต็มหมด..."

                                                  บ้านพักริมน้ำที่อ.สามชุก



    พอผมตกลง...และเอาของที่เตรียมไว้เล็กน้อยเข้าไปยังห้องพักเรียบร้อยแล้ว...
ผมก็เลยออกมานั่งชมบรรยากาศภายนอก...และเดินลงมาตรงสะพานด้านล่าง...
ซึ่งมีเรือ อีโปง เจ้าของที่พักบอกถ้าจะพายเล่นก็ได้นะ...


                                                     พายเรืออีโปง...ส่วนลูกชายเป็นคนถ่ายรูป

หลังจากพายเรือ...เล่นนานพอสมควร...ก็เลยขึ้นเพื่อเตรียมตัว ทานข้าวเย็น...แต่ก่อนสั่งอาหาร...พี่เจ้าของบ้านพักบอกว่ามี สปา... ปลาซึ่งเป็นแบบธรรมชาติด้วย...
ให้นั่งหย่อนเท้าลงไปในน้ำจะมีปลาตัวเล็ก...หรือพวกปลาตะเพียนมาตอดยิบๆ...

                        หย่อนเท้าให้ปลาตอดส่วนลูกชายยังอยากพายเรือไม่ยอมขึ้น



พอรับประทาน...อาหารเรียบร้อย...ก็เข้าพักผ่อนอย่างสะบายใจ...
แต่ก็อดนึกถึงเรื่องสภาพรถไม่ได้...ว่าจะขับถึง จ.นนทบุรี และบ้านเราหรือเปล่า...



ผมนอนหลับอย่าง...อ่อนเพลีย กับกิจกรรมเมื่อวาน...พอตื่นมาอีกครั้ง...ก็มองเห็นพระอาทิตย์ขึ้นด้านหน้าห้องพัก อย่างสวยงาม...กระทบผิวน้ำ...และเรืออีโปงที่ทอดลำเหมือนเดิม หลังจากที่ผมและครอบครัวได้พายเล่นเมื่อวาน...
พระอาทิตย์...ที่กระทบผิวน้ำ จะสะท้อนเป็นสองดวง...สวยงามมาก...

 
    เช้านี้พี่เจ้าของบ้าน...ได้ทำข้าวต้ม...และชุดอาหารเช้า ขนมปังไข่ดาวไว้ให้...
และได้เรียกผมและครอบครัวไปทาน...ยังห้องอาหารของบ้านพักที่เป็นบ้านไม้...
แล้วยังพาผมเดินชมดอกไม้ในสวน...ซะอีกด้วย พี่เขาคุยเก่งเป็นกันเองกับลูกค้า
และยิ่งรู้ว่า...ภรรยาของผมเป็นรุ่นน้องที่จบจากสถาบันเดียวกันคือ ม.บูรพา ก็ยิ่งต้อนรับเป็นอย่างดี...

                                                   ด้านล่างบ้านไม้จะเป็นห้องรับประทานอาหาร



                                                           เดินชมดอกไม้ในสวนที่พัก





ผมเดินชมที่พักและชมดอกไม้ในสวน...สักครู่ก็ตะโกนเรียกลูกชาย...ที่อาลัยอาวรณ์...กับเจ้าเรืออีโปง...อยากจะพายอีก...แต่พายไม่เป็น...เดินทางกลับสู่... 
จ.นนทบรี...เพื่อส่งลูกชายเข้าเรียนอย่างราบรื่น...และกับถึงบ้าน พัทยาอย่างปลอดภัยไร้กังวล...หรือพรจากหลวงพ่อโสธร ...ที่ภรรยาผมภาวนาเป็นจริง...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น