"หาดเทียน"...เป็นหาดที่ผมเลือกอันดับแรกที่จะพาครอบครัวมาเล่นน้ำ...เมื่อมาเที่ยวที่ "เกาะล้าน"...เพราะเป็นหาดแรกๆ...ที่ผมมีความทรงจำ...เมื่อผมมาที่...เกาะล้าน
"หาดเทียน" เป็นหาดที่มีน้ำใส หาดทรายขาว สะอาด ผู้คนไม่พลุกพล่าน มากนัก... ผมรู้จักหาดเทียนเป็นหาดแรกของเกาะล้านเลยก็ว่าได้... ถ้าย้อนกลับไปเมื่อ 20 กว่าปี ผมเคยตามกรุ๊ปทัวร์ ฝรั่งชาวออสเตรเลีย และกรุ๊ปทัวร์ชาวฝรั่งเศส มาที่หาดเทียน นี้เป็นประจำ เพราะตอนนั้นแม่ผมทำทัวร์อยู่ และจะพากรุ๊ปทัวร์มาทานอาหาร ที่ร้านอาหารของลุงแก่...คือ"ร้านอาหารหาดเทียน" ซึ่งเมื่อก่อนเป็นร้านอาหารริมหาดเล็กๆ ไม่ใหญ่โตมากนัก มีโต๊ะไม้ยาวๆเพื่อให้กรุ๊ปทัวร์นั่งได้ 20-30 คน ...ฝรั่งที่มายังหาดเทียนสมัยก่อน...ส่วนมากจะเป็นฝรั่ง ไฮโซ ชาวออสเตรเลียและฝรั่งเศส ...ไม่เหมือนปัจจุบันที่มีแต่ฝรั่งชาวรัสเซีย...เป็นส่วนใหญ่
เมื่อก่อน...ที่ผมมา"หาดเทียน"จะต้องจอดเรือใหญ่ที่ หน้า หาดตาแหวน...แล้วลงเรือกระจกเพื่อพาทัวร์ดูปะการัง จากท้องเรือกระจก ที่ใสแหน๋วส่องลงไปเห็นถึงพื้นทรายและปะการังชัดเจนเลยทีเดียว...
แล้ว...เรือกระจก หรือเรือหางถึงจะพาไปส่งที่หาดเทียนต่อไป...เมื่อก่อนแนวปะการังน้ำตื้น บริเวณเกาะล้านสมบูรณ์มาก มองเห็นฝูงปลาแหวกว่าย มากมาย...แต่ทุกวันนี้ไม่มีแล้ว น่าจะเกิดจากสภาวะโลกร้อนนั่นเอง...
แต่...วันนี้ผมมาหาดเทียน...โดยการขับมอเตอร์ไซด์ จากหาดตาแหวน ลัดเลาะข้ามเขาตามถนนเล็กๆที่ปูด้วยตัวหนอน...มายังหาดเทียน ได้โดยสะดวกสบาย ...หาดเทียนในวันนี้ น้ำยังใสอยู่เหมือนเดิม แต่ที่เปลี่ยนแปลงคือจำนวนร้านค้าที่เพิ่มมากขึ้น และเตียงผ้าใบจะมีจำนวนมากขึ้นกว่าแต่ก่อน...
ร้านอาหาร หาดเทียน ของลุงแก่ ก็เป็นร้านสองชั้นใหญ่โต...
เมื่อจอดมอเตอร์ไซด์เรียบร้อยแล้วจะมีสะพานเดินไปยัง "หาดเทียน"ผม...เดินตามสะพานปูนที่สร้างเรียบแนวเขา...ซึ่งเมื่อก่อนไม่มี...มุ่งตรงไปยังหาดเทียนที่มองเห็นอยู่เบื้องหน้า ด้วยความตื่นเต้น...ผมมองเห็นแนวต้นเทียน ที่เมื่อก่อนเป็นเพียงต้นเตี้ยๆ ไม่มีเตียงผ้าใบกลาง อยู่ใต้ต้นเทียนเหมือนปัจจุบันนี้...และมองกวาดสายตาไปยัง ร้านลุงแก่ ที่เป็นร้านใหญ่โตสองชั้น ออกแบบทรงไทย หลังคาสีฟ้า ที่อยู่กลางหาด...ที่แรกผมตั้งใจจะพาครอบครัวไปนั่งที่ร้านหาดเทียน ของลุงแก่ แต่ก็เปลี่ยนใจที่มองเห็นความร่มรื่น ของต้นเทียน ที่กางแผ่กิ่งก้านเป็นร่มเงา มีเตียงผ้าใบที่กางไว้ใต้ต้นเทียน น่านั่งมาก...จึงเลือกที่จะนั่งใต้ต้นเทียน...จ่ายค่าเตียงผ้าใบไปตัวละ 50 บาท...
เมื่อ...จัดแจงที่นั่งพักผ่อนเรียบร้อยแล้ว...ผมก็เลยขอเดินสำรวจหาดเทียน สักหน่อยและจะได้เดินไปหาลุงแก่...ที่ร้านหาดเทียนด้วย...ผมเดินดูหาดเทียน ยังนึกภาพ ที่เรือร่มโชคอำนวย ของลุงชัย ที่มาลากร่มที่นี่ และเป็นเจ้าเดียวที่รับลากร่มของคณะทัวร์ที่เป็นฝรั่ง...ซึ่งในบางครั้งผมยังเคยนั่งเรือเร็วลากร่มของลุงชัย...มาลงที่หาดนี้เลย...
ผม...เดินผ่านร้านของลุงแก่...มีความรู้สึกว่าใจเต้น ตึบๆ...และยังไม่กล้าเข้าไปทักเพราะกลัวว่า ลุงแก่จะจำผมไม่ได้...เพราะเวลาผ่านมาตั้ง 20 กว่าปีแล้ว...อีกอย่างตัวผมเองก็เปลี่ยนแปลงไปมากเหมือนกัน ผมยาว ไว้หนวดเครา...ถ้าเข้าไปทักคงท้าวความกันยาวแน่...อีกอย่างเดี๋ยวนี้ลุงแก่ เป็นผู้ใหญ่ที่กว้างขวางมากในเขตพัทยา...ใครๆก็รู้จัก...ผมเลยเดินผ่านไปจนสุดหาด ที่มีเรือที่สร้างเป็นบ้านพักอยู่ 2 ลำ...ยืนถ่ายรูป ได้สักพักก็เดินกลับ...เพื่อลงเล่นน้ำกับครอบครัว...แต่ ผมคิดว่าเล่นน้ำสักพักแล้วค่อยเดินมาสวัสดีลุงแก่...ก็ได้...
น้ำบริเวณหาดเทียนวันนี้ใส...น่าเล่นมากเลยครับ...จนลูกๆ และภรรยาทนไม่ไหว เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วต้องรีบวิ่งลงทะเล ผมก็อดรนทนไม่ไหวเหมือนกันเพราะความร้อนเลยขอลงไปสัมผัสน้ำทะเลหาดเทียนมั่ง...จะได้คลายร้อนและให้หายอยากจากความตั้งใจที่...จะมาเล่นน้ำหาดเทียนอีกครั้ง...
ผมขอลงเล่นน้ำทะเลให้หายร้อน...และดำดูหอยเม่นก่อน...ขึ้นมาค่อยไปหาลุงแก่...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น