เสียงเจ้าลูกชาย...ที่พึ่งกลับจากการไปฝึกปรือวิทยายุทธ...
ณ สำนักหุบเขามังกรหลับ อ.สัตหีบ...เอ่ยขึ้นในคืนวันศุกร์...ก่อนที่จะเข้านอน
ซึ่งผมก็แปลกใจ...เมื่อได้ยินลูกชายอยากไปทำบุญ...ทั้งๆที่ไม่ใช่วันพระ
"เอาสิ...เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่จะพาไป...ตื่นแต่เช้าหน่อยนะ...ลูก"
ผมเข้าใจว่า...เจ้าลูกชายของผมคงอยากจะได้กำลังใจและความมั่นใจ...
ที่จะไปทำการสอบเข้าเป็น...นักเรียนเตรียมทหาร...ที่สนามใหญ่กับเด็กผู้ชาย...
ที่มีความมุ่งมั่นที่อยากจะเข้าไปรับใช้...ประเทศชาติ...จากทั่วประเทศ...
ซึ่งจะเริ่มสอบในวันแรก...คือวันอาทิตย์นี้....(วันนี้แหล่ะครับ...)
เช้าวันเสาร์...ผมไปส่งลูกชายและภรรยาผม...ที่วัดป่าแห่งหนึ่ง...
ซึ่งไม่ไกลจากบ้าน...และเป็นวัดที่ครอบครัวผมไปทำบุญกันเป็นประจำ...
ผมไปส่งเรียบร้อย...แต่ไม่ได้ร่วมอยู่ทำบุญด้วยเพราะติดธุระ...ที่ศรีราชา
ช่วงที่ผมขับรถไปศรีราชาเพื่อทำธุระ...ผมมีความคิดว่า...ถ้าวันนี้...
ในช่วงบ่าย...ผมต้องไปส่งเจ้าลูกชายที่...สำนักหุบเขามังกรหลับ...
ที่สัตหีบ...เพื่อที่จะเดินทางไปพักที่กรุงเทพฯ...ในตอนเย็น...
ผมเลยอยากจะสร้างกำลังใจและความมั่นใจ...ให้เจ้าลูกชายของผม...
อีกครั้ง...
ผมกลับจากทำธุระ...ก็เห็นภรรยาผมและลูกชาย...กลับจาำกทำบุญ...
เรียบร้อยแล้ว...ผมเลยบอกให้เตรียมตัว...และเก็บของเลย...
เพราะต้องออกเดินทางเร็วหน่อย...เพื่อจะได้มีเวลาตะเวนขอพร...
เพื่อสร้างกำลังใจ...และความมั่นใจ...หรือเพื่อให้มีความสบายใจ...
ก็ว่ากันไป....
จุดแรกที่ผมพาไปคือ พระราชานุสาวรีย์รัชกาลที่ 5 ที่โรงพักบางละมุง...
ซึ่งผมคิดว่า รัชกาลที่ 5 ท่านเป็นผู้ก่อตั้งโรงเรียนนายร้อย จปร...
และท่านยังเห็นความสำคัญของ ผู้ที่จะเข้ารับราชการทหาร ตำรวจ...
พอขอพร ณ ราชานุสาวรีย์...รัชกาลที่ 5 เรียบร้อยแล้ว...ผมก็เลยขับรถ ไปยังศาลาว่าการเมืองพัทยา เพื่อไปขอพร...สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช เพราะว่าเมื่อก่อน สมเด็จพระเจ้าตากสิน ...ท่านได้มาตั้งทัพ ที่พัทยาและเกณฑ์ไพร่พล ไปกู้ชาติในแถบตะวันออก...
และที่ราชานุสาวรีย์สมเด็จพระเจ้าตากสิน...ก็มีเพื่อนลูกชายจาก สำนักเดียวกัน...คือหุบเขามังกรหลับ...มาร่วมขอพรด้วยอีก 2 คน คือน้องอาร์มและน้องนนท์...
หลังจากไหว้ขอพร...สมเด็จพระเจ้าตากสินเรียบร้อยแล้ว ผมเลยนึกถึง...
กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์...ซึ่งท่านเป็นบิดาแห่งทหารเรือไทย...ผมเลยขับรถขึ้นไปยัง...
เขา"ทัพพระยา"เพื่อพาลูกชายไปไหว้ ขอพรจากท่าน...อีกที่หนึ่ง...
เมื่อทำการไหว้ขอพร...ทั้ง 3 แห่งเรียบร้อยแล้ว...ก็ได้เวลาที่จะไปส่งลูกชาย...
ที่สำนักหุบเขามังกรหลับ...ต่อไป...และช่วงที่ผมขับรถลงจากเขาทัพพระยา...
ไปถนนเส้น หาดนาจอมเทียน...ผมนึกขึ้นได้...ว่าแถวหาดนาจอมเทียน...
มีศาลของ"พ่อมิตร ชัยบัญชา"อยู่ และก่อนที่ท่านจะเสียชีวิตจากการตก ฮ.
ในการแสดงภาพยนต์เรื่อง อินทรีย์แดง ท่านเป็นทหารอากาศอยู่...
ผมขับรถเลี้ยวเข้าไปยังศาล "พ่อมิตร ชัยบัญชา"...ลูกชายถามว่าท่านคือใคร...
ก็เลยบอกว่า...ท่านคือดาราหนังที่ดังมาก และท่านก็เป็นทหารอากาศด้วย...
ตอนท่านแสดงหนังเรื่อง "อินทรีย์แดง" ท่านตกจากบันไดลิง ที่แขวนอยู่บน
ฮอริคอปเตอร์...ที่จุดที่ตั้งศาลนี้เอง...
ลูกชายของผม...งานนี้คงพกความสบายใจ,ความมั่นใจและกำลังใจเต็มเปรี่ยม...เพื่อที่จะไปทำการสอบในวันพรุ่งนี้(วันนี้)และวันต่อๆไป...ผู้เป็น บิดา...
มารดา...ก็ได้แต่เป็นกำลังใจและรอลุ้นอยู่ที่บ้าน...
"เต็มที่เลยนะลูก...นี่คือของจริง"...พ่อและแม่...เอาใจช่วย...
จะได้หรือไม่ได้...อยู่ที่ลูกคนเดียวเท่านั้น...
ที่่...พ่อพาลูกไปขอพร...ก็เพื่อสร้างความมั่นใจ...เพื่อสร้างกำลังใจ...
และสร้างความสบายใจให้ลูกเท่านั้นเอง....ทุกสิ่ง...ที่ต้องเผชิญและต้องใช้...
คือ...ฝีมือลูกล้วนๆ
ขอขอบคุณเพลง...ใจสู้หรือเปล่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น